tussen haakjes en cursief
staat hier en daar
van de website-chief
wat commentaar
BRANDNETEL 320.
(Tusschen Kerstmis en Nieuwjaar )
Uit “Paard en Paardenwereld” van 27 dec. 1928.
Weer greep de vriendelijke Kerstman
In zijn zoo goed gevulde mand,
En strooide links en rechts zijn gaven
Met d’oude, rimpelige hand.
Weer straalden duizend kinderoogen
Bij kerstboomlichtje, vroom en blij;
De Kerstman ging, de lichtjes doofden:
Het mooie Kerstfeest is voorbij.
Daarmee de ergste donk’re dagen;
Als men den blik naar voren richt,
Bemerkt men duidelijk het glanzen
Van ’t allereerste Nieuwjaarslicht,
’t Is of ge uit een donk’re tunnel
Verwachtingsvol naar voren treedt,
Tot ’t licht van ’t pas geboren Nieuwjaar;
Wat zal het brengen: Lief of Leed?
Wij weten niets van onze toekomst
(Is ’t niet gelukkig voor den mensch?)
Wij kunnen enkel ’t beste hopen,
Misschien rijmt daarom “mensch” op “wensch”.
Ik wensch dat “Paard en Paardenwereld” (het weekblad)
Dit jaar nog hechter komt te staan
Als vakblad voor de paardenmenschen,
Als “Allround paardensportorgaan”.
Al koos ik in de laatste jaren
De drafsport als het liefste vak,
Hoop ik dat heel de boom zal bloeien
En vrucht zal dragen ied’re tak!
Den fokkers wensch ik veel courage,
Al is de handel half genekt,
Bedenkt, dat hij het best de zaak dient
Die ieder jaar nieuw leven wekt.
Den eigenaren nog méér ambitie
Schrijft ’t komend jaar geregeld in,
Dan komt er weer een weinig welvaart
In ’t tamelijk arme huisgezin.
Dan zal het zoo vaak gebeuren
Dat men op onze draversbaan
Een groep van d’allerbeste stuurlui
Al kijkend aan den wal ziet staan.
Dan wensch ik aan de Nederlanders,
Die kampen op het Fransche veld,
Dat meerdere malen een victorie
Met vette letters wordt vermeld.
Aan Hilversum een prachttribune
(De oude werd door storm verwoest)
Klopt aan bij uwe vroede vad’ren,
Zij hielpen altijd als het moest!
Aan W.F. Smits nog vele jaren (de hoofdredacteur)
Van arbeidskracht, met frisschen geest
En dat zijn zilv’ren jubileum
Mag worden tot een zilver feest!
Tenslotte wensch ik alle lezers
En vrienden van ons vakorgaan
Een rijke schat van mooie rozen,
En weinig doornen op hun baan.
Na deze welgemeende wenschen
Besluit uwe paardenrijmelaar
Met “ ‘n vredig afscheid van het oude”
En “’vrolijk welkom aan het Nieuwejaar!!”.
Claudy
Terug naar het overzicht van de gedichten
|
